Proteïnehormonen

 

          Laatste bijwerking : 2021.11.19

 

 

FSH, LH, TSH

 

1. • in tegenstelling tot de steroïdhormonen, die door de celmembraan kunnen passeren en inwerken op een intracellulaire receptor, kunnen de proteïnehormonen de cel niet in :

 

1. 1. • hierdoor duurt, in vergelijking met proteïnehormonen, de respons van steroïdhormonen initieel langer en duurt het eveneens langer om te stoppen wanneer de stimulatie voor vrijlating van het steroïdhormoon wordt beëindigd.

 

1. • zijn gonadotropinen : regelen o.a. de werking van resp. de eierstokken, de testikels en de schildklier.

 

1. • hun vrijstelling door de hypofyse wordt geregeld door de hypothalamus, een hersengebied dat de meeste automatische functies van het lichaam, zoals het constant houden van de temperatuur van het organisme, gevoelens van honger en dorst, zin in seks, de slaapwaak-cyclus en ook de menstruele cyclus aanstuurt (zie ook : "Autonome regelsystemen").

 

1. • een voortdurende wisselwerking tussen de hypothalamus/hypofyse en de betreffende organen maakt dat op het juiste moment de juiste gonadotropinen en afgeleide hormonen worden aangemaakt.

 

Overzicht inhoud :

 

FSH

 

LH

 

TSH

 

Inhoud :

         

FSH (Follikel Stimulerend Hormoon)

 

FSH behoort, samen met LH (Luteïniserend Hormoon), tot de gonadotropinen : het zijn glycoproteïnen welke zowel bij man als vrouw gesecreteerd worden door de voorkwab van de hypofyse.

 

Rol van FSH bij de vrouw :

 

1. 1. • stimuleert de groei en rijping van de follikels in het ovarium.

      • zet de follikel aan tot de productie van oestrogenen (uit androgenen!).

 

Rol van FSH bij de man :

 

1. 1. • stimuleert de ontwikkeling van de Sertoli-cellen in de testisbuisjes en de spermatogenese.

 

 

In het algemeen werkt FSH slechts effectief in de aanwezigheid van LH : de ovulatie geschiedt immers door een nauwkeurig op elkaar afgestemde werking van FSH en LH.

 

1. • Hun secretie wordt enerzijds bepaalt door de verhouding van de geslachthormonen in het plasma en hersenweefsel (negatieve terugkoppeling) en het uit de testis of follikel afkomstige inhibine (ook een glycoproteïnehormoon) dat de FSH-afgifte door de hypofyse remt.

 

1. • De hypothalamische decapeptide LH-RH (= Gonadotropin Releasing Hormon, Gn-RH) staat anderzijds in voor de synthese, de opstapeling en de afscheiding van FSH (en LH).

 

Noot :

De vrijstelling van GnRH en LHRH (en dus ook de afscheiding van de LH en FSH) gebeurt niet continu maar in pieken (dit om desensibilisatie te vermijden) (zie ook : "Bioritmen").

 

         

LH (Luteïniserend Hormoon)

 

LH behoort, samen met FSH (Follikel Stimulerend Hormoon), tot de gonadotropinen : het zijn glycoproteïnen welke zowel bij man als vrouw, gesecreteerd worden door de voorkwab van de hypofyse.

 

Rol van LH bij de vrouw :

 

1. 1. • induceert de ovulatie door activatie van, onder invloed van FSH, gerijpte follikels en de transformatie in een geel lichaam gedurende de luteale fase van de menstruele cyclus.

      • na de ovulatie, is zij verantwoordelijk , samen met FSH, voor de secretie van progesteron en oestrogenen door het geel lichaam.

 

Rol van LH bij de man :

 

1. 1. • stimuleert de de interstitiële (Leydig) cellen in de testes tot de productie van testosteron (daarom wordt LH ook wel ICSH genoemd, interstitiële cellen stimulerend hormoon).

 

 

In het algemeen werkt LH slechts effectief in de aanwezigheid van FSH : de ovulatie geschiedt immers door een nauwkeurig op elkaar afgestemde werking van FSH en LH.

 

1. • Hun secretie wordt enerzijds bepaalt door de verhouding van de geslachtshormonen in het plasma en hersenweefsel (negatieve terugkoppeling) en het uit de testis of follikel afkomstige inhibine (ook een glycoproteïnehormoon) dat de FSH-afgifte door de hypofyse remt.

 

1. • De hypothalamische decapeptide LH-RH (= Gonadotropin Releasing Hormone, Gn-RH) staat anderzijds in voor de synthese, de opstapeling en de afscheiding van LH (en FSH).

 

Noot :

 

De vrijstelling van GnRH en LHRH (en dus ook de afscheiding van de LH en FSH) gebeurt niet continu maar in pieken (dit om desensibilisatie te vermijden) (zie ook : "Bioritmen").

 

         

TSH (Thyreoïd Stimulerend Hormoon)

 

Het TSH of thyreostimuline wordt afgescheiden door de hypofyse en zet de schildklier aan tot de productie van het schildklierhormoon. Op zijn beurt staat de hypofyse onder controle van de hypothalamus, een hoger hersencentrum dat het Thyreotropin-Releasing Hormone (TRH) produceert.

 

De werking van TSH wordt voor een deel afgeremd door de schildklierhormonen T4 en T3. Deze afremming vindt plaats door middel van een negatief terugkoppelingsmechanisme, en alhoewel T4 wordt opgevat als een voorstadium van T3, verloopt de terugkoppeling naar TSH voornamelijk via dit T4.

1. • dit is mogelijk omdat de hypofyse in staat is om T4 om te zetten in T3.

 

Normaalwaarden : 0.3 - 4.5 μU/ml (in de VS : 0.3 - 3.0 μU/ml). Waarden vanaf 2.0 μU/ml zijn verdacht. Een TSH-stijging  wijst op het falen van de schildklier.

 

Noot :

 

1. 1. • een laag gehalte T4 kan een zieke schildklier betekenen of een niet functionerende hypofyse die de schildklier niet stimuleert ; omdat die hypofyse normaal TSH produceert als het T4 gehalte te laag is, zal een hoog TSH gehalte bevestigen dat inderdaad de schildklier verantwoordelijk is voor de hypothyroïdie.

 

1. 1. • als het T4 gehalte laag is, maar de TSH niet verhoogd, dan is het waarschijnlijk dat de hypofyse de oorzaak is van de hypothyroïdie. Dit heeft grote gevolgen voor de behandeling, omdat de hypofyse ook andere hormonen (geslachts- en groeihormonen) reguleert, alsook de bijnierfunctie.

 

1. 1. • de TSH waarde heeft geen correlatie met de klachten van iemand met hypo- of hyperthyroïdie.

 

 

Een stoornis van de hypofyse betekent dat andere klieren ook misschien ontregeld zijn en dat andere behandelingen moeten volgen.

 

---> Hypofyse, hypothalamus en bijnier behoren tot dezelfde hypothalamus-hypofyse-bijnier as!

 

 

 

 

 

De lezer dient steeds in acht te houden dat de beschreven curatieve eigenschappen in geen enkel geval het medisch advies vervangen, welke steeds onmisbaar is bij het stellen van een diagnose en bij bepaling van de ernst van de aandoening. Wel wordt de gebruiker gestimuleerd beslissingen met betrekking tot zijn gezondheid te nemen, op basis van eigen research, steeds in samenspraak met een professionele gezondheidswerker.

 

In alle gevallen valt het gebruik van dit programma enkel onder de controle, het beheer, de risico's en de verantwoordelijkheden van de gebruiker.